- балпақ
- зат. зоол.Кеміргіштер тобына жататын, шағын денелі, далалы жерді мекендейтін зиянды тышқан.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
балпақ — Қ орда., Арал; Орал: Қара., Жән.; Ақт., Ырғ.) саршұнақтың құмды жердегі бір түрі. Б а л п а қ т ы қақпан құрып ұстаймыз (Ақт., Ырғ.). 1 Майға дейін б а л п а қ тышқан аулауда пошсиндикат жоспарын 58,5 проц. орындады («Екп. балықшы», №23, 1932). Б … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
балпық — қ. балпақ … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тарбаған — 1. (Ақт., Ырғ.) саршұнақ, балпақ. Ол қақпанмен жүз қаралы т а р б а ғ а н алды (Ақт., Ырғ.). 2. (Шығ.Қаз., Ү Н.; Тау., Қош.; Монғ.) суыр. Мына жерде т а р б а ғ а н көп (Тау., Қош.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мақтангөй — сын. Мақтаншақ, мақтанқұмар. Маңғаз байың балпаңдап, М а қ т а н г ө й і ң талтаңдап, Бәйбішелер балқылдап, Ақпейіл шалдар аңқылдап (Дулат Бабатайұлы: Нар заман., 217) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шіл — аяқ. Сидиып қалған, жіпжіңішке аяқ. Алушысы түскір де алуантын. Желпілдеген жасы, сүйріктей сұңғағы, ш і л а я қ сидаңы, балпаң қаққан бөкселісі… (Р.Отарбаев, Бідің ауыл., 36). Шіл сирақ. Шілдің сирағындай жіпжіңішке сирақ. Алдында мүйізі… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі